Ongewenst gedrag bij je hond negeren: lukt dat?

In samenwerking met Beestig.be

Jouw hond die aanhoudend blaft, stoort niet alleen jezelf – je maakt je ook zorgen om wat de buren wel niet zullen denken. Dus ga je op zoek naar een manier om jouw viervoeter zo snel mogelijk stil te krijgen. Maar hoe doe je dat het best: door hem zijn zin te geven of hem net te negeren? En waarom vertoont je hond dat ‘ongewenste’ gedrag eigenlijk? Hondengedragscoach Sofie Callens van Hondersteboven weet raad.

Wanneer spreek je van ongewenst gedrag?

Eerst en vooral moeten we onderzoeken wat het gedrag, dat jij als ongewenst bestempelt, juist betekent. Misschien zoekt je hond even naar emotionele steun bij zijn baasje, is zijn drinkbak leeg of wil hij naar buiten om een plasje te doen.

De manier waarop je hond die behoefte tot uiting brengt, vinden wij meestal niet zo fijn en krijgt dan al snel het label ‘ongewenst’. Terwijl het voor je hond slechts een manier is om je bewust te maken van zijn noden. Ga dus eerst even een mentale checklist af om je ervan te vergewissen dat je hond dit gedrag vertoont omdat een van zijn behoeften niet vervuld is. Is dat het geval, dan is negeren niet de juiste aanpak. 

Wanneer dan wel? Stel, je gooit met een balletje naar je hond en hij blijft blaffen en aandringen opdat je het balletje naar hem zou blijven gooien. Dit soort gedrag wil je in de toekomst niet zien toenemen, dus je kan het maar beter niet bevestigen of aanmoedigen. Het is dan wel belangrijk dat je enkel het ongewenste gedrag negeert, zonder je hond te negeren. Vertoont jouw hond daarentegen het gewenste gedrag, namelijk: niet blaffen? Dan kan je het balletje opnieuw weggooien. 

Wat gebeurt er wanneer je ongewenst gedrag niét negeert?

Ongewenst gedrag negeren, vergt best wat volharding van een hondeneigenaar. Veel mensen laten zich overhalen door hun hond en gooien alsnog met het balletje om verlost te zijn van dat vervelende geblaf. Of ze geven hun hond een beetje eten aan tafel om hem te doen stoppen met bedelen.

Zo raak je echter verstrikt in een vicieuze cirkel: de ene keer beloon je jouw hond voor zijn gedrag en de volgende keer negeer je het blaffen of bedelen, maar ondertussen heeft je hond geleerd dat hij zijn zin krijgt als hij maar lang genoeg aandringt. Dit gedrag – dat je zelf in de hand gewerkt hebt – weer afleren, zal onvermijdelijk wat tijd kosten … Maar het is erg belangrijk dat je blijft volhouden.

Kassa kassa!

Je kan het vergelijken met volgend voorbeeld: telkens je in je handen klapt, valt er een briefje van 50 euro uit de lucht. Je krijgt dus een duidelijke beloning voor een gedrag dat jij stelt. Wekenlang hou je dit spelletje vol, maar dan komt plots de dag dat er niets gebeurt wanneer je klapt. Ga je dan meteen stoppen met in je handen klappen? Nee, natuurlijk niet, want je weet maar nooit! Dus ga je spontaan nog eens klappen, en nog eens, en nog een keer … en misschien eens wat harder of een paar keer achter elkaar. Je gedrag zal met andere woorden eerst escaleren vooraleer je aanvaardt dat er écht geen geld meer uit de hemel komt vallen en je stopt met in je handen te klappen.

Vervolgens zou het kunnen dat je na een halfuur toch nog eens gaat proberen. Wie weet was er gewoon sprake van een klein defectje daarboven? Dus je begint weer hoopvol te klappen, al zal je het ditmaal sneller opgeven dan bij de eerste keer. Tijdens de dagen die volgen, herhaalt dit patroon zich met afnemende intensiteit en frequentie. En dan … valt er plots tóch geld uit de lucht! Al is het deze keer maar 5 euro, toch ben je nu weer helemaal op dreef en heb je er alle vertrouwen in dat het systeem zich hersteld heeft. Zie je de overeenkomsten met het spelletje met je hond en de bal? Kortom, consequent zijn is essentieel!

Hoe kan je het ongewenste gedrag van je hond best afleren?

Oefenen op het negeren van een bepaald gedrag nog voor het zich stelt, is uiteraard moeilijk. Wat je wel kan doen, is analyseren wanneer je hond precies dat vervelende gedrag begint te vertonen. Gaat hij al blaffen vanaf het moment dat er een bal in de kamer aanwezig is of moet je de bal eerst vastpakken? Of blaft hij pas wanneer je met de bal gooit? Idem met het bedelen: gaat je hond al schooien wanneer je gewoon aan tafel gaat zitten om de krant te lezen, of doet hij het alleen wanneer er eten op tafel staat?

Alternatief gedrag

Eens je de trigger voor het ongewenste gedrag ontdekt heb, kan je gaan oefenen door hem een alternatief gedrag aan te leren. Stel jezelf dus meteen de vraag: wat wil je dat je hond in de plaats doet? Als je wilt dat hij niet blaft, zeg je enkel wat je wilt dat hij niét doet.

Zolang je geen alternatief gedrag in gedachten hebt, kan je hem er ook niet voor belonen en leert hij ook niets. In dat geval ben je hem eigenlijk bij om het even welk gedrag aan het negeren en daar bereik je niets mee. Wanneer je echter voor ogen houdt dat je bijvoorbeeld wil dat hij rustig op zijn kussen gaat zitten wanneer jij aan tafel gaat, dan kan je hem vanaf dan voor dat specifieke gedrag gaan belonen. Maak dus op voorhand een plan voor hoe jij wil dat je hond zich gedraagt in een bepaalde situatie.

Mag je een puppy die om aandacht blaft negeren?

Wanneer jouw puppy voor het eerst alleen moet leren slapen, gaat dat meestal gepaard met veel gejank en geblaf vanuit de bench. Dan hoor je mensen weleens zeggen: “Laat hem maar blaffen, ze moeten het toch leren”. Maar dan verlies je de hele context van dat kleine wezentje uit het oog.

Veiligheid

Jouw hondje komt uit een vertrouwde omgeving, een warm nest omringd door zijn mama, broertjes en zusjes, misschien nog wat tantes … en plots moet hij moederziel alleen in een bench slapen zonder de warmte en het gezelschap van zijn soortgenootjes. Hij mist dan echt dat veiligheidsgevoel, dus zijn blafjes zijn een roep om hulp en aandacht. In die eerste periode heeft je puppy jouw steun en troost echt nodig, en dat mag je zeker niet negeren, want dat kan best traumatiserend zijn.

Moet je dit gedrag na een tijdje dan toch beginnen af te bouwen? Niet per se. Gaandeweg zal je puppy vanzelf wel aangeven wanneer hij eraan toe is om eens wat langer alleen te blijven, omdat hij zich veiliger en comfortabeler begint te voelen in hun nieuwe leefomgeving.

Afhankelijk van het karakter en de genetica van je hond heeft hij hier meer of minder tijd voor nodig  – denk maar aan waakhonden die ervoor ‘gemaakt’ zijn om ergens alleen op wacht te zitten versus honden die getraind worden om samen te werken met hun baasje.

Wat je altijd eens kan proberen, is om de puppyren steeds een stukje verder te zetten wanneer je in de zetel zit en kijken hoe je hondje erop reageert. Slaat hij in paniek? Dan is het nog te vroeg om de afstand te vergroten. Bovendien is je puppy op dat moment emotioneel niet bereikbaar en zal hij hier dus ook niks uit leren, of erger nog: een trauma ontwikkelen. En dat is wel het laatste wat je wil! 

 

Wie is Sofie Callens van Hondersteboven?

Hee, ik ben Sofie

Met deze blog streef ik ernaar jou te informeren op een toegankelijke manier om het welzijn van jouw hond naar het hoogste niveau te brengen. Hier lees je hoe het allemaal voor mij begon.

Je pup zindelijk maken lukt sneller dan je denkt
meer blogs